Ζουμπουλάκη, Βούλα

(Κάιρο 1930 –). Ηθοποιός του θεάτρου. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στη σχολή μονωδίας του Εθνικού Ωδείου, καθώς επίσης και στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στη Λυρική Σκηνή στον Χορό μεταμφιεσμένων το 1960, ενώ την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο Κοτοπούλη την πραγματοποίησε το 1954 με ΤοΣπίτι της Μπερνάντα Άλμπα του Λόρκα σε σκηνοθεσία του Αλέξη Μινωτή. Στο ίδιο θέατρο, από το 1954 έως το 1957, πρωταγωνίστησε στα έργα Δικηγορίνα, Βασίλισσα και Επαναστάτες, Ρέκβιεμ για μία μοναχή. Από το 1960 και μέχρι το 1986 παρουσίασε πλήθος έργων με τον θίασο που συγκρότησε με τον σύζυγό της, Δημήτρη Μυράτ. Ερμήνευσε τη Λουκία Ντρέιφους στο έργο του Μανώλη Σκουλούδη Υπόθεση Ντρέιφους, τη Ρούσα στον Εισαγγελέα Χάλερ, τη Μάγκι στη Λυσσασμένη γάτα, την Αυγή στην κωμωδία Φιλήστε με, την Ιοκάστη στον Οιδίποδα τύραννο. Το 1961 το θιασαρχικό ζεύγος Μυράτ-Ζ. στεγάστηκε στο Θέατρο Αθηνών, όπου παρέμεινε τριάντα χρόνια. Η Ζ. πρωταγωνίστησε στα έργα Απόψε αυτοσχεδιάζουμε, Αγαπημένε μου ψεύτη, Να ντύσουμε τους γυμνούς, Το επάγγελμα της Κυρίας Γουόρεν, Σόνια κ.ά. Μετά τον θάνατο του Δημήτρη Μυράτ εντάχθηκε στο Εθνικό Θέατρο, ως πρωταγωνιστικό στέλεχος. Συνεργάστηκε επίσης με το Μοντέρνο Θέατρο του Γιώργου Μεσσάλα. Έλαβε μέρος στις ταινίες Στέλλα του Κακογιάννη, Μόνο για μια νύχτα, Διωγμός. Βραβεύθηκε δύο φορές με το βραβείο Μαρίκας Κοτοπούλη, το 1961 και το 1965, το 1964 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο του φεστιβάλ Λισαβόνας και το 1966 κέρδισε το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην ταινία Σύντομο διάλειμμα του Ντίνου Κατσουρίδη.